Даъвои Африқо ба зидди Исроил. Қарор ва пайомади он чӣ хоҳад буд?

Ҷумҳурии Африқои Ҷанубӣ Исроилро ба нақзи Эъломияи оид ба пешгирӣ ва муҷозот барои наслкушӣ муттаҳам кардааст. Ин санади байналмилалӣ, баъд аз ҷанги дуюми ҷаҳон қабул шуда, Исроилу Африқои Ҷанубӣ ҳам онро пазируфтаанд. Эҳтимол муҳокимаи парванда алайҳи Исроил чанд сол идома хоҳад кард ва қарори ниҳоӣ ба ин зудиҳо қабул нашавад, аммо ба сифати чораи феълӣ додгоҳ метавонад, қарори қатъи ҷангро дар Ғазза содир кунад.

Ҳадафи Африқои Ҷанубӣ ҳам ҳамин аст. Талош дорад, то додгоҳ бо эълони тадобири муваққатӣ Исроилро ба қатъи ҷанг маҷбур кунад. Намояндагони Африқои Ҷанубӣ дар шикояти худ ҳамчунин талаб кардаанд, ки додгоҳ зимни қабули қарор масъалаи кӯчонидани иҷбории фаластиниҳо аз хонаҳояшон, таъмини онҳо бо маводи ниёзи аввал ва обу ғизо ва пешгирӣ аз бадтар шудани вазъ дар Ғаззаро ба назар бигирад.

Ҳомиёни ҳуқуқи башари байналмилалӣ бар инанд, ки на ҳамаи ин дархостҳо чун чораҳои муваққатӣ ба назар гирифта мешаванд. Гап сари он аст, ки ба иддаои намояндагони ҷониби Исроил, шикояти Африқои Ҷанубӣ метавонад ба далели иҷрои нопурраи тартиби пешниҳоди даъво ба Додгоҳи байналмилалӣ рад карда шавад.

Тибқи қоида ҷониби даъвогар бояд дар марҳилаҳои то расидан ба додгоҳ, ба ҳалли мусолиҳаомези ҷанг талош карда бошад. Қазия танҳо баъди он то Додгоҳи Байналмилалӣ мерасад, ки агар як ҷониб аз муҳокимаи даъвоҳои ҷониби дигарро саркашӣ кунад. Исроил иддао дорад, ки намояндагони он омодаи баррасии тамоми иддаову шубҳаҳои Африқои Ҷанубӣ буданд.

Африқои Ҷанубӣ рӯзи 29- уми декабр зидди Исроил шикоят буд. Бар асоси он, рӯзҳои 11-12 уми январ Додгоҳи байналмилалии СММ воқеъ дар Гаага, муҳокимаро шурӯъ карда, додрасҳо далелҳои ду ҷонибро шуниданд. Ҳуқуқшиноси африқоӣ, Адила Ҳассим, дар муҳокима Исроилро ба он айбдор кард, ки даҳсолаҳо боз алайҳи фаластиниҳо сиёсати генотсид ё наслкуширо пеш мебарад.

"Шурӯъ аз солҳои 60-и асри 20 Исроил Ғаззаро бомборон мекунад. Фаластиниҳо дар Ғазза бар асари тирандозӣ ва ҳамлаҳои ҳавоӣ ва ҳам аз замину баҳр мефавтанд. Онҳо ҳамчунин зери хатари марг аз гуруснагӣ ва бемориҳоянд. Муҳосираи идомадори Ғазза аз сӯйи Исроил, тахриби шаҳрҳои фаластиниҳо, бастани роҳи кӯмакҳои башарӣ барои мардуми азиятдида ба як шеваи маъмулии рафтори онҳо табдил шудааст”

Эътирозгарон ҳангоми баррасии парванда дар бинои додгоҳ

Намояндагони Исроил дар нахустин суханронии худ дар додгоҳ, аз ҳодисаи рӯзи 7-уми октябри соли гузашта ва ҷиноятҳои дигари ҷангҷӯёни гурӯҳҳои исломӣ ёдовар шуданд. Ҳуқуқшиносони Исроилӣ таъкид карданд, ки ин гурӯҳҳо мавҷудияти Исроилро чун як давлат намехоҳанд. Ба андешаи онҳо Африқои Ҷанубӣ бо ин шикояташ мехоҳад, ки талошҳо барои ҳимоя аз ҳуқуқи Исроилиҳо қатъ шавад.

Так Бекер, мушовири ҳуқуқии Вазорати корҳои хориҷии Исроил, изҳор дошт, ки даъвогарон, далелҳоро дидаву дониста таҳриф мекунанд ва бе ягон асос истилоҳи "наслкушӣ"- ро истифода мебаранд:

"Даъвогар ин истилоҳро дар заминаи ҷанге истифода бурдааст, ки Исроил онро сар накард ва намехост чунин шавад. Дар ин ҷанг, Исроил худро аз ҲАМОС, “Ҷиҳоди исломии Фаластин” ва созмонҳои дигари терористӣ (ИМА, Иттиҳоди Аврупо ва чанд кишвари дигар онҳоро терористӣ медонад) дифоъ мекунад, ки бераҳмии даҳшатнокашон ҳудуд надорад. Мутаасифона, даъвогар далелу манзараҳое таҳрифшударо пешниҳод кардааст. Африқои Ҷанубӣ бо баҳонаи гӯё ҳимоят аз ҳуқуқи одамон ба Додгоҳ муроҷиат кардааст. Вале 75 соли мавҷудияти Исроилро ғайриқонунӣ хонда, бо ин ҳадафҳои инсондӯстона доштани худро зери шубҳа гузоштааст. Овардани далелҳои таҳрифшуда, дар бораи ҷанги Исроилу Фаластин, касро водор ба ин фикр мекунад, ки даъвогарон мехоҳанд, таърихи яҳудиёнро пок ва фаластиниҳоро аз масъулият дар баробари амалҳои иҷро кардаашон озод кунанд”

Намояндагони ҳайати Исроил дар додгоҳ

Додгоҳи байналмилалии Гаага баландтарин зинаи додгоҳӣ дар сохтори Созмони Милали Муттаҳид аст. Ин додгоҳ пас аз Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ, дар соли 1945 дар асоси Оинномаи СММ дар Сан-Франсиско таъсис ёфт. Ҳадафи он баррасӣ ва ҳалли осоиштаи баҳсҳои байналмилалӣ миёни кишварҳои узви СММ ва додани баҳои ҳуқуқӣ ба чунин муноқишаҳост. Он аз Додгоҳи байналмилалии ҷиноятӣ фарқ дорад.

Даъвои ахирро дар Додгоҳи байналмилалии Гаага ҳайате иборат аз 17 додрас баррасӣ мекунад. Дар миёни онҳо намояндагони Лубнон ва Сомалӣ, ду кишваре ҳам ҳастанд, ки Исроилро чун давлат эътироф намекунанд ва бо он муносибатҳои дипломатӣ надоранд. Ба бовари нозирон мансубияти додрасҳо ба қарору тасмими додгоҳ таъсир нахоҳад кард ва онҳо ба ҳарфи қонун итоат мекунанд.

ИНЧУНИН, БИХОНЕД:

Эъломияи пешгирӣ ва муҷозот барои наслкушӣ, пас аз Ҷанги Дуюми Ҷаҳон ва куштори дастаҷамъонаи яҳудиён қабул шудааст. Аммо то ҳанӯз аз сӯйи Додгоҳи байналмилалии СММ ягон давлат ба наслкушӣ гунаҳкор ва ҳукме содир нашудааст.

Бахши Балкании Радиои Озодӣ аз Марк Алис, мудири иҷроияи Иттиҳодияи байналмилалии адвокатҳо хост, даъвои ахир ба Додгоҳи ҷаҳонӣ ва пайёмади қарореро, ки дар ин бора қабул мешавад, шарҳ диҳад.

– Муҳокимаи ин қазия дар Додгоҳи байналмилалии СММ ба итмом расид ва интизор меравад, ки дар асоси шикояти Африқои Ҷанубӣ алайҳи Исроил, қарори пешакӣ содир шавад. Марҳилаи аввалро Шумо чӣ гуна баҳо медиҳед?

Марк Элис

– Ман фикр мекунам, ки ин муҳокимаи ниҳоят муҳим аст. Зеро таваҷҷӯҳи ҷомеаи ҷаҳонӣ ба он равона шудаву ҳама вазъ дар Ғаза ва ҳамчунин Исроилро баъди ҳамлаи даҳшатноки ҲАМОС пайгирӣ доранд. Ҳамзамон, ба фикри ман, ҷомеаи ҷаҳонӣ бо таваҷҷӯҳ ба вазъи мардуми осоишта аз он нигаронанд, ки оё посухи Исроил ба ҳамлаи ҲАМОС аз ҳад нагузашт? Ҳарчанд, аз лиҳози ҳуқуқӣ, барои дифоъ аз худ чунин вокуниш имконпазир аст.

Ба ин тартиб дар мурофиа ба уҳдадориҳои Исроил дар робита ба риояи қонун ва ҳимояи мардуми ғайринизомӣ диққати ҷиддӣ дода шуд. Африқои Ҷанубӣ иддао дорад, ки амали Исроил дар Ғазза наслкушӣ аст ва мегӯяд, барои ин далелҳо вуҷуд доранд. Ба андешаи ман, ин иддаои Африқои Ҷанубӣ хеле ҷиддӣ аст. Он ба даҳшатноктарин амали ҳуқуқӣ дар ҷаҳон — наслкушӣ, нигаронида шудааст. Маҳз барои ин ба назарам таваҷҷуҳи аслӣ ба тасмими додгоҳ равона шудааст, ки чӣ чораҳои муваққатиро пешбинӣ хоҳад кард.

– Фикр мекунед, чораҳои муваққатӣ қабул мешаванд?

– Бале, ба эҳтимоли зиёд чораҳои муваққатӣ қабул мешаванд. Африқои Ҷанубӣ дар муроҷиати худ як қатор чораҳоеро алайҳи Исроилро пешниҳод кардааст. Мо медонем, ки дар гузашта Додгоҳ ин корро карда буд. Аз ҷумла, дар робита ба ҷанги Русия зидди Украина. Аммо ин тадбирҳо аз чӣ иборат хоҳанд буд? Бояд мунтазир бимонем. Ман фикр мекунам, ки қабули чораҳои муваққатӣ мушкилоте дар пай хоҳад дошт. Зеро додгоҳ бояд эътироф кунад, ки Исроил худро аз ҳамлаҳо дифоъ кард ва ин ҳақро дошт. Дар маҷмӯъ ҳадаф аз тадбирҳои муваққатӣ дар асл қабули қарор барои қатъи ҷанги Исроил аст. Вале ин суолҳои дигареро дар робита ба ҳуқуқи Исроил барои дифоъ аз худ ба миён меорад. Бино бар ин, ба назари ман, тадбирҳои муваққатӣ бештар аз он иборат хоҳад буд, ки аз Исроил талаб мешавад, ҳангоми амалиёти ҷангӣ, қонунҳои байналмилиро риоя ва таъмини бандҳоеро, ки дар эъломияи зидди наслкушӣ таъкид шудааст, кафолат диҳад.

– Ба назари Шумо оё ин талаб мутобиқ ба қонунҳои байналмилалӣ хоҳад буд?

– Ин ҷо чанд нуқтаи муҳим аст. Якум тибқи Эъломияи зидди наслкушӣ, бояд бо далелҳои қавӣ исбот шавад, ки бо ҳадафи наслкушӣ амали мушаххасе анҷом шудааст. Ин кор хеле мушкил аст, зеро барои исботи қисман ё пурра нобуд сохтани як гурӯҳи миллӣ ё нажодӣ факту далелҳои асосноку сатҳи баланд зарур аст.

ИНЧУНИН, БИХОНЕД:

Аз ин рӯ, то куҷо ин дар қарори ниҳоии додгоҳ ба инобат гирифта мешавад, ҳоло маълум нест. Агар ба таҷрибаи кори Додгоҳи байналмилалии СММ нигарем, қарор дар ин бора баъд аз чанд сол қабул хоҳад шуд. Ҳоло додгоҳ дар мавриди ин, ки Исроил дар Навори Ғазза наслкушӣ кард ё не хулосагирӣ нахоҳад кард.

– Додгоҳ метавонад ягон тадбири муваққатиеро, пешбинӣ кунад, ки дар шикояти ҷониби даъвогар наомадааст?

– Тадбирҳои муваққатие, ки аз сӯйи Африқои Ҷанубӣ пешниҳод шудааст, доманаи васеъ доранд, бино бар ин зимни пешбинии чораҳои феълӣ додгоҳ ҳам имконияти васеи интихоб хоҳад дошт. Ба ин далел, ба фикри ман, агар чораи муваққатие ҳам пешбинӣ шавад, додрасҳо мумкин аст, зимни тасмимгирии пешакӣ ба як, ду ё эҳтимол 3 банди он таваҷҷуҳ хоҳанд кард.

– Аз 17 додрасе, ки қарори пешакиро қабул мекунанд, ду нафар намояндаи Исроил ва Африқои Ҷанубӣ ҳастанд. Оё ин ба ҷараёни тасмимгирӣ дар ин қазия таъсир нахоҳад дошт?

– Тибқи қоидаи додгоҳ ҳарду кишвар иҷоза доранд, дар ҳайати додрасҳо, намояндаи худро дошта бошанд. Сабаб ин аст, ки ин додрасҳо бо муҳтаво ва назари ҳар як кишвар оид ба чунин масъалаҳои бисёр мураккаб шиносанд. Будани онҳо чун як манбаи муҳими иттилоот дар ин ҳайатҳо муҳим аст. Ба суоли шумо посухам ин аст, ки бале, ин додрасҳо нақши муҳим доранд, аммо қабули қарор танҳо ба райъи онҳо вобаста нест.

Ҳайати мушовара дар мурофиаи рӯзи 11 январ

– Додрасҳои дигар чӣ? Тавре медонем, раҳбари Додгоҳи байналмилалии СММ шаҳрванди Амрико ва муовини ӯ шаҳрванди Русия аст. Оё ин дар муҳокимаи парванда чӣ таъсир хоҳад дошт?

– Ба назари ман дар ҳар ҳайату додгоҳ, махсусан дар Додгоҳи байналмилалӣ, ки додрасҳояш аз кишварҳои гуногуни дунё ҳастанд, то ҷое вобастагии сиёсӣ ҷой хоҳад дошт, аммо ҳатмӣ нест, ки ин ба маънии пуштибонӣ аз ин ё он тараф бошад. Бубинед, дар ҳайати мушовара додрасҳои зиёде ширкат мекунанд. Ба назари ман, додрасҳое, ки дар ҳайатҳои байналмилалӣ пешбарӣ мешаванд, қабл аз ҳама ба қонун такя мекунанду талош хоҳанд кард, ки бар асоси далел қарор қабул кунанд. Бино бар ин ман фикр мекунам дар баррасии қазияи ахир ҳам, чунин хоҳад буд.

– Оё дар сурати қабули тадобири муваққатӣ ё дигар амру қарор, Исроил ҳатман уҳдадор мешавад, ки онро иҷро кунад? Агар аз амрҳо сарфи назар кунад, чӣ?

– Иҷрои амри Додгоҳи байналмилалии СММ барои ҳама ҷонибҳо ҳатмӣ аст. Ҳамчун аъзои СММ давлатҳо ӯҳдадоранд, ки дар ҳар ҳолат қарори додгоҳро қабул ва иҷро кунанд. Ин қарори ниҳоӣ аст ва аз болои он шикоят бурда намешавад. Бо имзои Оинномаи СММ давлатҳо вазифадоранд, ки ба қарори додгоҳ эҳтиром гузоранд ва Исроил ҳам ӯҳдадор мешавад, ки онро иҷро кунад. Ҳарчанд, албатта, мо на як бор шоҳиди он будем, ки давлатҳо қарорҳои муваққатиро риоя намекарданд. Бори охир мо инро дар мисоли қароре мушоҳида кардем, ки ба Русия рабт дошт.

Дар ин ҳолат имкони истифода аз як роҳи дигар вуҷуд дорад. Давлат метавонад, масъаларо барои баррасӣ ба Шӯрои амнияти СММ пешниҳод кунад. Ин Шӯро ваколат дорад, ки тадбирҳои иловагӣ пешбинӣ кунад. Вале тавре маълум аст, ин масъалаи сиёсӣ аст, фикр мекунам, ки дар ҳоли ҳозир ин натиҷае нахоҳад дошт. Дар ҳар сурат ҳар кишваре, ки Додгоҳи байналмилалиро эътироф мекунад, ӯҳдадор аст, ба қарори он итоат намояд. Вале мо медонем, ки аз нигоҳи сиёсӣ на ҳамеша ин риоя мешавад.

– Яъне ба ҳар ҳол, агар чунин ҳолат пеш ояд, на фақат Исроил, балки кишварҳои дигаре ҳам, ки зери Эъломия имзо гузоштаанд, метавонанд ин уҳдадориро иҷро накунанд? Пайомади он чӣ хоҳад буд? Ва дар сурати иҷро нашудани қарори Додгоҳ ин барои кишварҳои дигар чӣ ҳушдоре хоҳад дошт?

– Ин суоли хуб аст, махсусан дар мавриди Эъломияи зидди наслкушӣ. Ин Эъломия, дар навбати аввал на танҳо барои пешгирӣ аз наслкушист, балки ба ҳар кишвар барои таъмини риояи механизми он нигаронида шудааст. Ин қабл аз ҳама иҷрои масъулияти ҳар як кишвар дар ҳудуди худ аст. Вале бо таваҷҷӯҳ ба мавқеи Додгоҳи байналмилалӣ дар СММ, ин воқеан ба давлатҳои дигар таъсири муҳим доҳад дошт. Ман фикр намекунам, ки иҷрои он на ҳамеша бо комёбӣ анҷом мегирад, аммо ба назарам, қарори Додгоҳи байналмилал оид ба тадбирҳои муваққатӣ фишорро ба давлате, ки хоста шуд нисбаташ чунин чораҳоро роҳандозӣ шавад, бештар мекунанд. Вале боз ҳам мо шоҳиди он будем, ки Русия ин қарорҳоро сарфи назар кард. Дар ҳар сурат, худи далели эълони чораҳои муваққатӣ аз сӯйи Додгоҳи байналмилалӣ, гапи хеле муҳим аст.