Муҳаммадҷон Шакурӣ, донишманди саршиноси тоҷик пас аз 5 моҳ муолиҷа дар Теҳрон ва Лондон, ба ватан баргашт.
Яке аз наздикони ӯ рӯзи дуюми апрел ба Радиои Озодӣ гуфт, донишманди тоҷик аз бемории чашм азият мекашид ва пас аз муолиҷа вазъи ӯ беҳтар шудааст.
Муҳаммадҷон Шакурӣ қаблан аз шаҳрдории Душанбе дархост карда буд, ки шароити манзилашро беҳтар кунанд, зеро дар табақаи якуми биное, ки ҳоло зиндагӣ мекунад, сардӣ ва намӣ асту ба саломатиаш зарар мерасонад. Вале то ба ҳол ин дархости донишманди тоҷик иҷро нашудааст.
Академик Муҳаммадҷон Шакурӣ аз донишмандони маъруфи Тоҷикистон аст, ки соли 1925 дар хонаводаи Шарифҷон махдуми Садри Зиё, қозикалони собиқи аморати Бухоро ба дунё омадааст. Донишгоҳи омӯзгории шаҳри Душанберо дар соли 1945 хатм карда, фаъолияти кориашро дар нашрияи "Тоҷикистони Сурх" оғоз бахшидааст.
Устод Шакурӣ тӯли шаст сол дар Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ фаъолият кардаст. Ӯ тӯли ин муддат ним ҳазор мақола ва 45 асари таҳқиқотии пурарзишеро дар мавриди адабиёти муосир, классикӣ ва забони тоҷикӣ ба чоп расонидааст. Намунаҳои осори ӯ аз ҷумла "Ҳар сухан ҷоеву ҳар нукта мақоме дорад", "Сарнавишти форсии тоҷикии Фарорӯд дар садаи бист", "Хуросон аст ин ҷо", "Садри Бухоро", "Равшангари бузург", "Фитнаи инқилоб дар Бухоро" мебошад, ки дар солҳои гуногун дар Душанбе ва хориҷ аз он ба нашр расидааст.
Ӯ яке аз муаллифони пешнависи Қонуни забони давлатии тоҷик дар соли 1989 аст. Писарони ӯ Рустам ва Шариф ҳарду докторони улуми таърих ва филологияанд, ки дар Маскав ва Лондон кору фаъолият мекунанд. Муҳаммадҷон Шакурӣ барандаи ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакист.
Муҳаммадҷон Шакурӣ қаблан аз шаҳрдории Душанбе дархост карда буд, ки шароити манзилашро беҳтар кунанд, зеро дар табақаи якуми биное, ки ҳоло зиндагӣ мекунад, сардӣ ва намӣ асту ба саломатиаш зарар мерасонад. Вале то ба ҳол ин дархости донишманди тоҷик иҷро нашудааст.
Академик Муҳаммадҷон Шакурӣ аз донишмандони маъруфи Тоҷикистон аст, ки соли 1925 дар хонаводаи Шарифҷон махдуми Садри Зиё, қозикалони собиқи аморати Бухоро ба дунё омадааст. Донишгоҳи омӯзгории шаҳри Душанберо дар соли 1945 хатм карда, фаъолияти кориашро дар нашрияи "Тоҷикистони Сурх" оғоз бахшидааст.
Устод Шакурӣ тӯли шаст сол дар Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ фаъолият кардаст. Ӯ тӯли ин муддат ним ҳазор мақола ва 45 асари таҳқиқотии пурарзишеро дар мавриди адабиёти муосир, классикӣ ва забони тоҷикӣ ба чоп расонидааст. Намунаҳои осори ӯ аз ҷумла "Ҳар сухан ҷоеву ҳар нукта мақоме дорад", "Сарнавишти форсии тоҷикии Фарорӯд дар садаи бист", "Хуросон аст ин ҷо", "Садри Бухоро", "Равшангари бузург", "Фитнаи инқилоб дар Бухоро" мебошад, ки дар солҳои гуногун дар Душанбе ва хориҷ аз он ба нашр расидааст.
Ӯ яке аз муаллифони пешнависи Қонуни забони давлатии тоҷик дар соли 1989 аст. Писарони ӯ Рустам ва Шариф ҳарду докторони улуми таърих ва филологияанд, ки дар Маскав ва Лондон кору фаъолият мекунанд. Муҳаммадҷон Шакурӣ барандаи ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакист.