Гуфтанд ба мо: Ин чӣ шӯрест, ки дар даври қамар мебинам

Ҳар кас вобаста ба вазъи равонӣ, ё барои итминон бахшидан ба гуфта ё навиштааш, ё фаҳмидани чизе аз ончӣ дар гирду пешааш ба вуқуъ мепайвандад, ба назар ва гуфтаҳои ниёгони худ, ба андешамандони муосир рӯ меоварад.Ҳар рӯз дар шабакаҳои иҷтимоӣ иқтибосҳои зиёдеро мехонем, ки мардум паҳн мекунанд.