Раҳматкарими Давлат
Комиссияи махсуси Тоҷикистон ва Қирғизистон дар мавриди ташхиси марзи миёни ду кишвар рузи ҷумъа дар шаҳри Душанбе ташкили ҷаласа дод. Дар ин ҷаласа ҷонибҳо масоили марбут ба ташхиси марз ва асноди мавҷуд дар ин заминаро баррасӣ намуданд.
Ҷониби Тоҷикистон муътақид аст, ки ташхиси марзи миёни ду кишвар бояд бар мабнои асноди соли 1925 ва 1927 ба имзорасида сурат бигирад. Ин тақсимот дар замони ҳукумати шуравӣ амалӣ шуда буд ва ба дунболи пош хурдани Иттиҳоди Шуравӣ ҷумҳуриҳои ташкилкунандаи он марзҳои якдигарро бар асоси ҳамин аснод шинохта буданд.
Тоҷикистон ҳамин санадҳоро қонунӣ ва муътабар медонад. Аммо ҷониби Қирғизистон назари хос дорад ва мегуяд, ташхиси марз бояд бо назардошти воқеияти имруз ва маҳали зисти ақалиятҳои наздимарзӣ сурат бигирад. Дар ин сурат, бисёре аз манотиқи марзи Тоҷикистон ба қаламрави Қирғизистон тааллуқ хоҳанд гирифт.
Гуфтанист, ки ахиран Қирғизистон аз пас гирифтани панҷоҳ ҳазор гектар замини худ дар ноҳияи Мурғоб, ки ба ихтиёри Тоҷикистон иҷора дода буд, хабар додааст. Ин заминҳо дар соли 1942 ба Тоҷикистон барои панҷоҳ сол, яъне то соли 1992 дода шуда буд. Дар ин заминҳои иҷора шаҳрвандони қирғизтабори Тоҷикистон зиндагӣ мекунанд. Мақомоти Қирғизистон ба ин сокинон пешниҳод кардаанд, ки табаияти Қирғизистонро қабул намояд.
Тафсилоти ин мавзуъ дар гушаи Гузоришҳо.