Ба назари теьдоди аьзами мардум, ҷавонони тоҷик завқи на чандон хуби интихоби либосро доранд. Бархе мегӯянд, ҷавонон дар интихоби либос аз ҳад зиёд озоданду вижагиҳои фарҳангиро ба инобат намегиранд. Бархе мегӯянд, ки завқ як меъёри фардии инсон аст, яъне ҳар нафар завқи либоспӯшии худро дорад ва нодуруст ва ё ғайри қобили қабул хондани завқи як нафар аслан кори хилофи қонунҳои башарӣ аст ва ҳамчун як амали мухолифи озодиҳои инсонӣ арзёбӣ мешавад. Ҳамаи ин масоил дар мизи гирди "ояндасоз" ба риштаи баррасӣ кашида шуд. Дар мизи гирд
