Аммо завқи мусиқӣ ва зебошиносии одамон бо гузашти айём ва пешниҳод дар бозор тағйир мекунад.
Имрӯз дар кӯчаҳои Душанбе аз раҳгузарон пурсидем, кадом тарона ва овозхонро дӯст медоранду дар лаҳзаҳои мушкил гӯш ба чӣ мусиқие медиҳанд.
Посухҳо гуногун буданд. Аз Сӯҳроби Сафарзод то Боймуҳаммади Ниёз ва аз Сурайё то Гугуш. Албатта, ин як сӯҳбатҳои сарироҳӣ буд ва ҳадаф ситоиш аз касе нест. Ва агар овозхон ё таронаи дӯстдоштаи Шумо ин ҷо номбар нашуда бошад, метавонед, худ онро дар ҳошияи ин навор бинависед.
Имрӯз дар кӯчаҳои Душанбе аз раҳгузарон пурсидем, кадом тарона ва овозхонро дӯст медоранду дар лаҳзаҳои мушкил гӯш ба чӣ мусиқие медиҳанд.
Посухҳо гуногун буданд. Аз Сӯҳроби Сафарзод то Боймуҳаммади Ниёз ва аз Сурайё то Гугуш. Албатта, ин як сӯҳбатҳои сарироҳӣ буд ва ҳадаф ситоиш аз касе нест. Ва агар овозхон ё таронаи дӯстдоштаи Шумо ин ҷо номбар нашуда бошад, метавонед, худ онро дар ҳошияи ин навор бинависед.
